Weet jij eigenlijk al wat je later wil worden?
Dat vroeg mijn zoontje van 7 aan mij. We liepen hand in hand naar school en ik vroeg mijn zoontje of hij al wist wat hij later wilde worden. Natuurlijk wist hij dat, tekenaar natuurlijk. Toen stopte hij, pakte mijn hand, keek me aan en vroeg “en jij mama, weet jij eigenlijk al wat je later wil worden”?
Een simpele vraag die mij diep raakte. Ik hoefde toch niets meer te worden? Ik was toch al? Ik was directeur marketing, maar wilde ik dat nog 25 jaar zijn? Ik antwoorde mijn zoontje dat het een hele goede vraag was die ik mijzelf al veel te lang niet meer gesteld had. En dat ik eens heel diep hierover wilde nadenken.
Dat heb ik gedaan en dat was niet gemakkelijk. Want wat wil ik nou echt? En waarom had ik mij die vraag niet eerder gesteld? Waar was ik bang voor? In mijn zoekproces heb ik met veel mensen gesproken, ik denk dat wij ons die vraag niet meer stellen uit angst voor het antwoord. We willen iets worden wat we nu niet zijn, en dat betekent een grote verandering met wellicht het risico iets te verliezen; denk aan bijvoorbeeld salaris en zekerheid op korte termijn.
Hoe leg je aan je zoontje van 7 uit dat papa niet helemaal blij is met zijn baan maar liever niet gaat doen wat hij echt leuk vindt, omdat hij dan een tijdje mogelijk wat minder centjes krijgt? Zeker weten dat je zoontje dan aanbiedt zijn zakgeld even te verlagen.
In mijn zoektocht las ik het boek ‘working identity’ van Herminia Ibarra (Harvard Business Review Press, 2004). Een inspirerend boek vol interviews met mensen die een career switch hebben doorlopen. Haar conclusie is dat een career switch niet makkelijk is. Het is een proces dat met vallen en opstaan, en vooral veel experimenteren, leidt tot een verassende en bovenal mooie afloop.
Dus … weet jij al wat je later wil worden? Blijf jezelf en anderen die vraag stellen. www.talentboosters.nl