In 2016, tijdens mijn coachingsopleiding in de VS, leerde ik veel Amerikaanse medestudenten kennen. Ik verbaasde me over het gemak waarmee Amerikanen zich op de banenmarkt bewegen.
Grote carrière switches, verhuizingen en zware investeringen in eigen opleiding lijken daar de normaalste zaken van de wereld. Die hoge mate van arbeids-flexibiliteit van Amerikanen hangt ongetwijfeld samen met het ontbreken van een sociaal vangnet; nauwelijks pensioenopbouw, ontslagbescherming en uitkeringen, zorgen voor een grote mate van eigen carrièreverantwoordelijkheid.
In Nederland lijkt onze banenmarkt steeds meer richting het Amerikaanse model te schuiven. Kranten staan vol over eigen verantwoordelijkheid nemen, duurzame inzetbaarheid, employability en agility. Voor veel mensen, die al langere tijd voor eenzelfde werkgever werken, is het lastig om ineens verantwoordelijkheid voor de eigen “employability” te nemen. ‘Wat kan ik nou eigenlijk? Wie zit daar op te wachten? Hoe pak ik dat dan aan?’ zijn vragen die wij veel horen.
We kunnen leren van de Amerikanen, die hakken immers al wat langer met dit bijltje. Veel van mijn vrienden, hebben heel bewust meerdere banen. Ze werken bijvoorbeeld vier dagen in de week bij een groot bedrijf en besteden één dag in de week aan een kleine start-up. Dat doen ze enerzijds omdat ze het leuk vinden om meerdere kanten van zichzelf te ontwikkelen maar anderzijds ook om een plan B te hebben en wendbaar te zijn. “Keeping your chances alive by leaving your options open”.
Wij stimuleren deelnemers aan onze Talent Boost programma’s om een plan B te ontwikkelen. Dat hoeft niet op een ‘alles of niets’ manier. Het kan ook gaandeweg. Zo kan je zorgvuldig en weloverwogen onderzoeken of die carrière stap of dat bedrijfje dat je wilt beginnen reëel is en of het echt wel zo leuk is als je dacht.
Toen ik verantwoordelijk was voor een grote afdeling kwam op een dag een van mijn toptalenten naar me toe. Hij vertelde dat hij lang had gewerkt aan een businessplan voor een eigen bedrijf. Hij wilde nu graag met zijn plan aan de slag. We bespraken zijn plan en de mogelijkheden. Ik kon hem eigenlijk niet missen en hij was bang voor de financiële onzekerheid die hem te wachten stond. We kwamen tot een mooi compromis waarbij hij, over een periode van een half jaar, steeds minder voor mij ging werken. Ik kon zijn vervanger zoeken en hij kon zijn bedrijf rustig neerzetten. Dit werkte heel goed en het was inspirerend voor de collega’s om ons heen. Zijn bedrijf is nog steeds een succes.
We hebben een aantal mooie verhalen van mensen die op deze manier, hun plan B zijn gaan onderzoeken en succesvol hebben doorgezet. Hierbij hebben ze op een zorgvuldige en respectvolle manier hun oude rol kunnen afdichten.
Steeds meer werkgevers zijn bereid hun werknemers een of meer dagen in de week minder te laten werken om daarnaast iets anders te ontwikkelen. Wat zou jij doen als jij een dag in de week niet voor je baas hoefde te werken? Wat zou je wel eens willen proberen? Hoe ziet jouw plan B eruit? www.talentboosters.nl